blind

aaa4

kamienne stozki - przedstawiciele bogow - pozostaly w ciemnym pomieszczeniu, aby obejmowac sie i piescic na pomyslnosc Rzymu. I wtedy Neron sprofanowal prastary obrzadek. Nie wiem, czy wystarczyloby usprawiedliwienie tego czynu checia samodzielnego wystapienia i zyskania w ten sposob sympatii gawiedzi.

Przebral sie za dziewczyne i na otwartej scenie, lezac na malzenskim lozu, spiewal przy wtorze bluznierczych refrenow skarge panny mlodej. Twarz mial zaslonieta muslinowa woalka. Na brzegu loza siedzial w stroju pana mlodego powabny niewolnik. Pitagoras, ktory go pocieszal. Nadeszla bogini milosci i udzielila rad nieszczesnej pannie. Wydajac okrzyki przerazenia, Neron pozwolil panu mlodemu odpiac klamry pasa i obydwaj prawie nadzy padli w pieszczotach na loze.

Neron tak znakomicie nasladowal jeki zniewalanej dziewicy, ze publicznosc wyla ze smiechu i lubiezniej rozkoszy. Wiele znamienitych niewiast ze sfer wyzszych odwracalo twarze purpurowe ze wstydu. Obydwaj aktorzy grali doskonale i z taka rutyna, jakby scene te wielokrotnie wyprobowali. Niektorzy widzowie uznali, ze Pitagoras jest kochankiem Nerona, poniewaz nawet Poppea nie moze spelnic wszystkich jego kaprysow.

Poppea zle sie poczula po tym wystepie i wkrotce wyszla. Znowu byla w trzecim miesiacu ciazy, a bardzo dbala o swoje zdrowie. Zmeczyl ja udzial w calodziennym, pelnym napiec i niespodzianek widowisku. Neron nie oponowal. Wykorzystal jej wyjscie jako okazje do upicia gosci i naklonienia ich do rozpustnych zabaw w zakamarkach ogrodow.

Glownie z mysla o gawiedzi Neron sprowadzil na wieczorna uczte wszystkie lokatorki ocalalych z pozaru lupanarow; sowicie im za to zaplacil z wlasnej kieszeni. Do zabawy przylaczylo sie wiele kobiet ze znamienitych rodow. Krzewy roily sie jak kopce mrowek i zewszad dochodzily pijackie wrzaski pelne chuci.

Ze wzgledu na zalobe nie wzialem udzialu w tych wyuzdanych zabawach, choc mialem propozycje, jakich nigdy bym sie nie spodziewal. Wyszedlem, aby zapalic stos calopalny Jukunda i Barbusa. Gdy zalewalem go winem, wspomnialem Lugunde i swoja mlodosc w Brytanii. Jakze wrazliwym i sklonnym do dobrego bylem wowczas! Pamietam, ze gdy zabilem pierwszego w zyciu Bryta, rzygalem, ukrywszy glowe miedzy kolanami.

W tym czasie gdy zapalalem stos - choc wtedy o tym nie wiedzialem - Neron w przekrzywionym wiencu laurowym na glowie wrocil do domu na Eskwilinie.

Poppea, jak to kobieta, w dodatku ciezarna, wiec przeczulona, podeszla do pijaniutkiego Nerona i powiedziala mu kilka przykrych slow. W niewyjasnionych okolicznosciach Neron rozgniewal sie tak straszliwie, ze kopnal ja w brzuch, po czym zapadl w pijacki sen. Nastepnego dnia w ogole nie pamietal, co zrobil! Poppea poronila, ciezko zachorowala i najlepsi lekarze ani zydowscy zamawiacze nie zdolali utrzymac jej przy zyciu.

Trzeba przyznac, iz gdy zorientowala sie, ze nie umknie smierci, nie skarzyla sie na los ani nie obwiniala Nerona. Umierajac nawet starala sie go pocieszac; gdy dreczony wyrzutami sumienia sam siebie oskarzal, oswiadczyla, slabo sie usmiechajac, ze zawsze pragnela umrzec wczesniej, niz zniknie jej uroda. Prosila Nerona, aby nie przejmowal sie przypadkowym uderzeniem, jakie zawsze moze sie zdarzyc w malzenstwie, ale zeby az do smierci pamietal o niej jako o ukochanej, ponetnej pieknosci. Rozumiala, ze ze wzgledow politycznych Neron bedzie musial sie znowu ozenic, ale prosila, aby nie czynil tego zbyt szybko. Chciala tez, aby po smierci jej ciala nie palono, lecz pochowano zgodnie z obyczajem zydowskim.

Neron oczywiscie nie mogl jej pochowac wedlug zydowskiego rytualu, zezwolil jedynie na odprawienie przez zydowskie placzki obrzedu oplakiwania zwlok. Cialo Poppei zabalsamowano zgodnie z obyczajem Wschodu. Cesarz bez sprzeciwu zrealizowal zawarte w jej testamencie legaty na Swiatynie w Jeruzalem i rzymska synagoge. Z trybuny na Forum wyglosil do narodu i senatu wspaniala mowe na czesc Poppei; plakal ze wzruszenia, wspominajac szczegoly jej urokliwego ciala, od zlocistych lokow po roze okalajace stopy. Ani slowem nie wspomnial o innych cechach zmarlej; moze z zalu zapomnial, a moze uwazal wspominanie tych innych cech za nieistotne lub niegodne Poppei.

Jednakze nie osmielil sie oglosic Poppei boginia. Orszak zalobny niosl w oszklonej trumnie zabalsamowane cialo az do mauzoleum boskiego Augusta. Wiele osob mialo to za zle Neronowi, bo przeciez nie pochowal tam zwlok ani swojej matki, ani pierwszej malzonki, Oktawii. Lud, poza Zydami, nie rozpaczal po smierci Poppei. Ze zgorszeniem opowiadano, ze jej muly podkute byly zlotymi podkowami, a juz powszechne oburzenie wzbudzaly jej kapiele w oslim mleku.

Przyznaje, ze zawsze zywilem slabosc do czarujacej Poppei, ktora zmarla tak mlodo. Przeciez okazywala mi swa przychylnosc i gdybym swego czasu wykazal wiecej stanowczosci, na pewno osiagnalbym u niej sukces. Wcale nie byla kobieta tak przyzwoita, jak sadzilem, kiedy sie w niej po uszy zakochalem. Niestety, zrozumialem to dopiero pozniej, gdy juz byla zona Othona.

Podobno Neron czesto odwiedzal mauzoleum i ogladal jej zabalsamowane zwloki. Prowadzil szeroko zakrojone poszukiwania kobiety, ktora by byla podobna do niej. To jego stara slabosc - przeciez swego czasu bezwstydnie szczycil sie utrzymywaniem intymnych stosunkow z niewolnica, ktora byla lustrzanym odbiciem jego matki, Agrypiny.

Teraz musze opowiedziec o Twojej matce, Klaudii, i o jej stosunku do mnie, a takze o moim uczestnictwie w spisku Pizona i o jego wykryciu.

Jest to bardzo przykre zadanie. Uczynie co w mojej mocy. Dotychczas takze prawie uczciwie wszystko opowiadalem, wcale siebie nie wybielajac. Byc moze, kiedy to przeczytasz, wezmiesz lekcje o ludzkiej slabosci.

Juliuszu! Jesli chcesz, mozesz mna gardzic! Niczego przez to nie strace. Nigdy nie zapomne lodowatego spojrzenia, kiedy czternastoletniego przyslala Cie matka niemal przemoca, abys w kapielisku, gdzie prowadzilem kuracje, pozdrowil godnego pogardy bogacza. Bylo to najsurowsze spojrzenie, klujace mocniej niz arktyczny wiatr. Ale pamietaj: pochodzisz z krwi bogow, ja zas jestem tylko Minutusem Manilianusem.